Nu de Golden Earring er noodgedwongen mee is opgehouden, is het maar de vraag wie de langst bestaande band van Nederland is. Hoge ogen worden in ieder geval gegooid door Flavium, sinds 1969 de bluestrots van het Oosten. Hoewel de originele bezetting er niet meer is, draait bassist Eric Bagchus al sinds 1973 mee, en speelde op alle LP’s die Flavium uitbracht. Sinds kort heeft gitarist Erwin van Ligten (A Girl Called Johnny, Julia Lo’ko) het voortouw genomen in productie en dat resulteert nu in de eerste studio LP sinds 1992. In 9 nummers wordt eer bewezen aan Fleetwood Mac, en dan vooral aan de eerste bezetting, toen ook een bluesband, onder leiding van de geweldige Peter Green. De verrassend frisse productie verraadt niet persé dat er veteranen aan het werk zijn, sterker nog, het lijkt alsof de herontdekking van het materiaal tot een energieboost heeft geleidt. Zanger Bert Vrieling klinkt niet alleen doorleefd, maar lijkt qua accent ook eerder opgegroeid met Green en zijn kornuiten in het harde Londense leven dan in ons kikkerland. The Green Manalishi, Oh Well, Black Magic Woman, ze komen allemaal langs en worden afgesloten met één eigen nummer, Where Do We Go From Here. Goeie vraag, want zo te horen kunnen de heren nog wel even mee.